Torba Yasa Kapsamında Düzenlenen Dijital Hizmet Vergisi

Torba Yasa uyarınca; dijital ortamda sunulan her türlü reklam hizmetleri, sesli, görsel veya dijital herhangi bir içeriğin dijital ortamda satışı ile bu içeriklerin dijital ortamda dinlenmesine, izlenmesine, oynanmasına veya elektronik cihazlara kaydedilmesine veya bu cihazlarda kullanılmasına yönelik dijital ortamda sunulan hizmetler, kullanıcıların birbirleriyle etkileşime geçebilecekleri dijital ortamların sağlanması ve işletilmesi hizmetleri vergi kapsamında yer alacaktır. Ayrıca, bu hizmetlere yönelik dijital ortamda verilecek aracılık hizmetleri de aynı vergiye tabi olacaktır.

Söz konusu verginin mükellefi, yukarıda sayılan hizmetleri sunanlar, yani dijital hizmet sağlayıcıları olarak gösterilmektedir. Bunların, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu bakımından tam mükellef olup olmaması, anılan mükellefiyete tesir etmeyip yalnızca, Türkiye içinde ikametgâh, iş yeri, kanuni ve iş merkezlerinin bulunmama hâlleri ile gerekli görülen diğer hâllerde Hazine ve Maliye Bakanlığınca (“Bakanlık”), vergi alacağının emniyet altına alınması amacıyla vergiye tabi işlemlere taraf olanlar ile işleme ve ödemeye aracılık edenlerin verginin ödenmesinden sorumlu tutulabilmeleri mümkündür.

Bununla birlikte, ilgili hesap döneminden önceki hesap döneminde, yukarıda sayılan hizmetlere ilişkin, Türkiye’de elde edilen hasılatı 20 milyon TL’den veya dünya genelinde elde edilen hasılatı 750 milyon Avro’dan veya muadili yabancı para karşılığı Türk Lirasından az olanlar dijital hizmet vergisinden muaftır. Finansal muhasebe açısından konsolide bir grubun üyesi olma durumu söz konusu ise, bu hadlerin uygulanmasında grubun verginin konusuna giren hizmetlere ilişkin elde ettiği toplam hasılat dikkate alınacaktır. Cumhurbaşkanı, belirtilen hadleri verginin konusuna giren hizmet türlerine göre ayrı ayrı veya birlikte sıfıra kadar indirmeye veya üç katına kadar artırmaya yetkilidir. Bakanlıkça, bildirim ve belgelendirme yükümlülüklerini tam ve zamanında doğru olarak yerine getirmeyenlere, yükümlülüklerini yerine getirmeleri için otuz gün ek süre verilir. Anılan yükümlülükleri tam ve zamanında doğru olarak yerine getirmeyenler, bu maddede yer alan muafiyetten yararlanamayacaklardır.

Dijital hizmet vergisi oranı %7,5’tir. Hesaplanması, matraha oranın uygulanması suretiyle gerçekleştirilir. Bu şekilde hesaplanan vergiden herhangi bir indirim yapılmaz. Vergi matrahı, ilgili vergilendirme döneminde verginin konusuna giren hizmetler nedeniyle elde edilen hasılattır. Hasılatın döviz ile hesaplanması hâlinde döviz, elde edilme tarihinde geçerli TCMB döviz alış kuru üzerinden TL’ye çevrilir. Matrah üzerinden gider, maliyet ve vergi adı altında indirim yapılmaz; vergi, fatura ve fatura yerine geçen belgelerde ayrıca gösterilmez. Cumhurbaşkanı, %7.5’ lik oranı hizmet türleri itibarıyla ayrı ayrı veya birlikte %1’e kadar indirmeye, iki katına kadar artırmaya yetkilidir.

Dijital hizmet vergisinde vergilendirme dönemi, takvim yılının birer aylık dönemleridir. Ancak Bakanlık, hizmet türlerine ve mükelleflerin faaliyet hacimlerine göre birer aylık vergilendirme dönemi yerine üçer aylık vergilendirme dönemi tespit etmeye yetkilidir. Vergi, mükellefin –gösterilen hallerde vergi kesintisi yapmakla sorumlu tutulanın- beyanı üzerine tarh olunur. Beyannamelerin, vergilendirme dönemini takip eden ayın sonuna kadar ilgili vergi dairesine verilme yükümlülüğü mevcuttur. KDV mükellefiyeti bulunan hizmet sağlayıcıları için bu vergi bakımından bağlı bulundukları vergi dairesince, bulunmayanlar bakımından Bakanlıkça belirlenecek vergi dairesince tarh olunur. Bir vergilendirme dönemine ait dijital hizmet vergisi, beyanname verme süresi içinde ödenir. Mükelleflerce ödenen dijital hizmet vergisi, gelir ve kurumlar vergisine esas safi kazancın tespitinde gider olarak indirilebilecektir.

Beyanname verme ve ödeme yükümlülüklerini süresinde yerine getirmeyen dijital hizmet sağlayıcılarına veya Türkiye’deki yetkili temsilcilerine, bu yükümlülüklerin yerine getirilmesi için dijital hizmet vergisini tarha yetkili vergi dairesi tarafından internet sayfalarındaki iletişim araçları, alan adı, IP adresi ve benzeri kaynaklarla elde edilen bilgiler kullanılarak 213 sayılı Kanun’da sayılan tebligat yöntemleri, e-posta veya diğer tüm iletişim araçları ile ihtarda bulunulabilir ve bu durum Gelir İdaresi Başkanlığı’nın internet sitesinde ilan edilir. İlandan itibaren otuz gün içinde bu yükümlülüklerin yerine getirilmemesi hâlinde, dijital hizmet sağlayıcılarının sunmuş oldukları hizmetlere erişimin, bu yükümlülükler yerine getirilinceye kadar engellenmesine Bakanlıkça karar verilir ve bu karar erişim sağlayıcılarına bildirilmek üzere Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumuna gönderilir. Engelleme kararlarının gereği bildirimden itibaren yirmi dört saat içinde erişim sağlayıcıları tarafından yerine getirilir.

Dijital hizmet vergisine ilişkin anılan hükümler, Torba Yasa’nın yayım tarihi olan 7 Aralık 2019’u izleyen üçüncü ay başında (1 Mart 2020) yürürlüğe girecektir.

Torba Yasa’nın tam metnine ulaşmak için tıklayınız.

MORAL & PARTNERS
Bilge Binay Kanat, Kıdemli Avukat
Burak Batı, Stajyer Avukat